domingo, 23 de noviembre de 2014

O peixe arcoiris

Educar a intelixencia emocional dos nosos alumnos  convertiuse
nunha tarefa necesaria no ámbito educativo, traballando a educación emocional axudamos aos alumnos a ser pacientes, participativos, empáticos, aprendendo a recoñecer e  regular as súas propias emocións.
Os obxetivos que  intentamos conquerir co traballo sobre educación emocional na aula, son os seguintes:
-Favorecer o desenvolvemento da confianza básica como sustento para a formación da persoa.
-Construir unha actitude empática como base da solidaridade.
-Sentir placer coas demostracións das propias emocións e sentimentos.
-Afianzar o  desenvolvemento da linguaxe.
-Desenvolver conceptos matemáticos.
-Adquirir vocabulario emocional.
-Identificar as propias emocións e sentimentos.
-Recoñecercer os sentimentos i emocións dos demáis.

Os contos están deseñados para facilitar o diálogo cos nenos e nenas sobre temas educativos que é importante tratar preventivamente xa dende a infancia.O conto, é un marco de xogo que se adapta a linguaxe e á maneira de pensar dos nenos.


1. El Pez Arcoiris
Arcoiris é o peixe máis fermoso do océano, coas  súas preciosas escamas de mil colores. Pero a pesares da súa beleza  síntese moi solo. Por que os demáis peixes non queren xogar con él?

Un libro preciosamente ilustrado que  ensina a importancia de saber compartir.






lunes, 13 de octubre de 2014

O MAR ENTEIRO

Este curso imos comezar o proxecto  “O MAR ENTEIRO” como continuación do anterior “O MUNDO ENTEIRO”.
 Viaxaremos polos mares adiante guiados por CRISTOVO a mascota da nosa biblioteca.

Contounos a súa historia








Na súa vida anterior fora pirata e agora vainos levar de viaxe polo mar para que coñezamos  a súa  vida , os seus tesouros…. 


Estamos a facer   un Cristoviño cada un de nós  



















lunes, 19 de mayo de 2014

LETRAS GALEGAS 2014

Letras Galegas: Xosé María Díaz Castro

Como cada ano, o 17 de Maio celebramos  o DÍA DAS LETRAS GALEGAS e, este curso escolar, o homenaxeado é Xosé María Díaz Castro.

Poeta ao que lle renden tributo as Letras Galegas 2014, no ano no que se conmemora o centenario do seu nacemento.
“Xosé María Díaz Castro naceu o 19 de febreiro do 1914 n’O Vilariño, lugar de San Vicente d’Os Vilares, Concello de Guitiriz, Lugo. Seus pais, Isidro Díaz e María Castro, labregos, tiveron catro fillos: Antonio, María, Xosé María e Serafín. Na escola da súa parroquia aprendeu as primeiras letras. Aos dezaseis anos estreouse cun poema en castelán na revista Lluvia de rosas de Tarragona, na que seguiría colaborando moi esporadicamente. En 1929 ingresa no Seminario de Mondoñedo, onde cursa tres anos de Latín e Humanidades, outros tres de Filosofía e dous de Teoloxía. É alí onde confirma a súa vocación de escritor, segundo el mesmo manifestou..... 




No Concello de Bergondo convocouse o concurso de marcapáxinas coma os anos anteriores e todos os alumnos das nosas escolas, logo de participar, recibiron un agasallo do concello: o libro de Os Bolechas no Consorcio das Mariñas. Buscamos o lugar de Bergondo que sobrevoaran no seu globo: a Ponte do Pedrido :
  















Encantounos o agasallo que veu a entregar a cada unha das escolas a Alcaldesa.  Grazas Alejandra!!!!!!!

lunes, 10 de marzo de 2014

Seguindo o camiño amarelo...ata OZ.


Dende EEUU chega este conto.
 É a primeira obra da literatura infantil dos Estados Unidos. 


¿Queres coñecer un pouquiño máis sobre ela?
Olla esta LIM que creamos para ti dende o CRA de Bergondo.
Se non che abre directo preme en ENTRAR COMO CONVIDADO

É posible que non saibas onde está KANSAS, o estado dos 50 de EEUU onde vivía Dorothy, pois está xusto no medio e medio do país:



KANSAS,  é chamado o estado do XIRASOIS, vede porque...


Pero tamén é chamado, de xeito non oficial, o Estado dos Tornados.


Por mor dun deses remuíños a casiña de Dorothy voóu ata Oz. 
¿ Queres ver cos teus propios ollos cómo eran as cousas antes de que voara? Escoita a Dorothy cantar a súa famosa canción:



No caso de que queres ler un pouquiño o conto, aquí tes esta resumo tan completiño que vimos na Internet:



Na rede tamén atopamos esta obra de teatro moi chula para facer na aula ou simplemente para ler:


Non queremos que te perdas, así que segue connosco o camiño amarelo que te levará ata o fin desta entrada:




¿Sabes a quen atopa DOROTHY ao longo do camiño?
 Pois claro que sí:  a todos os seus amigos...



Aquí tes a letra da canción, por si as dúbidas:

¿Non quererás xogar un pouquiño en OZ?
Pois adiante, segue este camiño, porque antes de sair de OZ imos enviarte a dous sitios fabulosos onde disfrutar da maxia deste conto: a páxina oficial de OZ e a web do club de OZ. Pero, ollo, están en inglés...





 


Para nen@s está pensada esta 



con xogos moi chulos




Un máis, e xa nos imos...


E aquí chegamos, xusto ata o final do camiño, que remata coas ilustracions orixinais do conto feita por WW DENSLOW, como xa sabías:



 VOLTADE AXIÑA. AMIG@S, e non esquezades visitar os demáis blogues do CRA.



martes, 25 de febrero de 2014

VIAXE A XAPÓN.




Aproveitando a estadía de Madlenka e todos nós no Xapón, elaboramos unha preciosa historia en formato  Kamishibai, que é unha forma de contar contos moi popular no Xapón .
 Consiste en narrar un conto ou historia nun teatriño  no que se colocan as láminas, que se van deslizando e pasando según vai discurrindo a historia. O narrador vai lendo o texto que está no reverso mentres os nenos contemplan os debuxos. 
Fixemos un kamishibai colectivo entre todas as escolas do CRA.A experiencia resultou moi boa e creativa porque  os nenos disfrutaron un montón coa actividade e motívalles moito ver o traballo colectivo final. 
Aquí tendes os estupendos resultados:

Ten de música de fondo a canción  Ureshii Hinna Matsuri; podes premer no icono do altofalante para lla baixar ou pausala.


Tamén o podes ler noutro formato: 

Tivemos unha sorpresa extra na nosa primeira incursión no mundo do contos de teatro xaponés: un comentario que nos escribíu un auténtico contador de KAMISHIBAI doutro lado do mundo sobre a nosa viaxe.
 Preme no seu debuxo e verás...


lunes, 10 de febrero de 2014

O DIA DA PAZ

O día 30 de xaneiro conmemoramos o Día da PAZ, este curso  traballamos  os Dereitos da Infancia .

No salón de actos do edificio de A Senra, onde nos reunimos todas as escolas representamos os dereitos dos nenos e nenas traballados, cada escola se encargou de un:

     1º   ESCOLA DE SILVOSO

Quero vivir coa miña familia, que me coiden, que me alimenten  e sobre todo que me queiran.


2º   CARRIO I
Necesito ter un nome e apelidos para distinguirme dos

demáis nenos e nenas.






3º    GUÍSAMO II

Quero que me respeten sen importar a miña relixión, cor de pel, condición física ou lugar onde vivo








 4º   GUÍSAMO I

 Teño dereito a descansar, xogar e divertirme un ambiente san  e feliz.




















5º   GUÍSAMO III

Teño dereito a ser protexido contra a crueldade o abandono e  a explotación




   6º VIXOI

Necesito atención médica e que  coiden  de mín cando estou enfermo.




         7º LUBRE

 Teño dereito a recibir educación e a ter o necesario para estudar.







  8º   CARRIO II

 Teño dereito a decir o que penso e o que sento.


jueves, 16 de enero de 2014

NON É UNHA CAIXA !!!!!!!

Cantas veces temos visto  un neno o día dos  reis, ou no seu  aniversario, abrir todolos agasallos, para logo pasar  horas e  horas xogando coas  caixas que os contiñan?
qué poder pode ter unha caixa para atraer máis co obxeto que  o contén?
A explicación é  doada , unha caixa pode ser cualquera cousa que o neno quera imaxinar, mentres que o obxeto en sí serve únicamente  para o que foi deseñado.





Unha caixa baleira  pode disparar a imaxinación infantil ata límites insospechados e iso l témolo comprobado multitude de veces nas  aulas, observando ao noso alumnado mentras xogan .

Éste poderíamos decir que é o argumento de "Non é unha caixa", editado por la Faktoría K de Libros. No  libro, o pequeno protagonista e interrogado constantemente, quizáis por un adulto, ¿qué fas con esa caixa?, ao que él responde "¡non é unha caixa!". Porque para un pequeno, unha caixa pode ser un cohete espacial, un coche ou  incluso unha montaña.




Un argumento sinxelo en historia (frases directas e curtas) e imaxen (trazos con simples líneas), pero atraente e atractivo á vez, sobre todo polo su formato, xa que está deseñado con aspecto e tacto similar ao das caixas de cartón, perfecto para involucrarnos na historia.
Outra cousa que fai moi  atractivo  este libro son as distincions que ten recibido:
Foi distinguido Libro de Honor del Premio Thedor Seuss Geisel en 2007.



Trala súa publicación en español por FAKTORÍA K la Secretaría de Educación Pública de México  o seleccionou para formar parte do “ Plan Nacional de Lectura 2008” e  do “ Banco del Libro de Venezuela” e incluíuno la prestixiosa  lista  “Los Mejores Libros para Niños y Jóvenes 2009”.

Tamén foi Libro Distinguido pola Asociación Americana de Bibliotecas, e incluido pola Biblioteca Pública de Nueva York en na lista ‘Uno de los cien libros para leer y compartir’.





A propósito de este simpático libro,  déixovos  un video ("The Adventures of a Cardboard Box") no  que se pode  apreciar ata ónde pode chegar a imaxinación dun neno, xogando cunha simple caixa.



The Adventures of a Cardboard Box on Vimeo
This film was made for the Nokia Shorts 2011 competition. It tells the story of a boy who meets and befriends a large cardboard box, and was shot on a Nokia N8.
I hope you find it as much fun to watch as it was to make.
Cargando más cosas...
Parece que se está tardando la subida. ¿Vuelves a intentarlo?

Cargando vídeos...

The Adventures of a Cardboard Box on Vimeo
This film was made for the Nokia Shorts 2011 competition. It tells the story of a boy who meets and befriends a large cardboard box, and was shot on a Nokia N8.
I hope you find it as much fun to watch as it was to make.
Cargando más cosas...
Parece que se está tardando la subida. ¿Vuelves a intentarlo?

Cargando vídeos...