Unha preciosa historia dunha princesa Xaponesa moi, moi especial é a que vos propoñemos dende a Biblioteca do CRA de Bergondo:
Olla que pelos, que lle pasaría?
Que tal se fas o crebacabezas da princesa?
Escoitámolo? Verás como che vai gustar...
Esta conto marabilloso é da ESCRITORA arxentina Mª Elena Walsh
Tan fermosos como o conto son os debuxos que para él realizou a ILUSTRADORA Carolina Farías.
Podes usar tí as túas propias cores para darlle vida ás nosas propias SUKIMUKI do CRA,
só tes que descargalas e imprimilas:
Xuntas:
Ou por separado
Antes de marchar da Biblioteca recomendámosche colorear un pouquiño máis cunha artista xaponesa moi curiosa: YAYOI KUSAMA. Ela enche o mundo de lunares, e igual xa a coñeces do
As bandeiras “KOINOBORI” o
Satsuki-nobori, son bandeiras tradicionais xaponesas con forma de carpa ízanse nos días especiais dos nenos.
Tradicionalmente os xaponeses
asocian a carpa cos los nenos debido á forza que realizan éstas ao nadar
contra corrente dos ríos.
O día da infancia ten lugar no Xapón o 5 de maio e todos os edificios son decorados con Koinobori en
honor os nenos e coa la esperanza de que crezcan fortes e sáns.
En España o 20 de novembro conmemoramos o día da infancia, polo que estos días colocaremos en todas as escolas as
bandeiras Koinorobi en honor aos nosos alumnos.
O
20 de novembro celebramos o aniversario da Convención sobre os
Dereitos do Neno, que entrou en vigor en 1989. Dende entón millóns
de nenos e nenas gozaron cada día dos seus dereitos.
En
1956, a Asemblea Xeral das Nacións Unidas recomendou que se
instituíse en todos os países un Día
Universal da Infancia,
que se consagraría á fraternidade e á comprensión entre os nenos
e as nenas do mundo enteiro e se destinaría a actividades para
promover o benestar dos nenos do mundo. O 20 de novembro conmemórase
a data en que a Asemblea Xeral aprobou a Declaración sobre os
Dereitos do Neno en 1959 e a Convención sobre os Dereitos do Neno en
1989. Por iso, o
20 de novembro pasou a ser o Día Universal dos nenos e nenas.
A
non discriminación: todos os nenos teñen os mesmos dereitos.
Isto significa:todos os nenos e nenas, en todo caso, en todo momento
e sen excepcións. Non importa a súa raza, relixión ou
procedencia ou as ideas de seus pais. Ningún neno debe recibir un
trato inxusto baixo ningún concepto.
Dereitos,
por principio
Os
dereitos da infancia baséanse en catro principios fundamentais:
O
interese superior do neno:
calquera decisión, lei ou política que poida afectar á infancia
ten que ter en conta que é o mellor para os nenos e nenas. Cando os
adultos tomen decisión teñen que pensar en cómo poden afectar aos
nenos.
O
dereito á vida, á supervivencia e ó desenvolvemento:
todos os nenos e nenas teñen dereito a vivir, a desenvolverse e a
acadar o seu máximo potencial na vida. Isto inclúe ter dereito a
cousas como unha alimentación e aloxamento adecuado, á auga
potable, á educación, á atención sanitaria, ao xogo e o
descanso, a actividades culturais e a información sobre os seus
dereitos.
A
participación: os
menores de idade teñen dereito a ser consultados sobre as
situacións que os afecten e a que as súas opinións sexan tomadas
en conta. Isto non significa que os nenos podan mandar sobre os seus
pais nin dicirlles que teñen que facer. A participación debe ir
aumentando conforme á idade e é importante para que os nenos e
rapaces acaden a madurez.
Imaxe 1: A Convención sobre os Dereitos do Neno recoñece que todos os menores de idade deben ter unha protección especial e que non poden ser tratados como adultos.
Google rinde homenaje al día universal del niño
El buscador dedica el 'doodle' a conmemorar la declaración de los derechos del niño de 1959
Xapón está na Biblioteca do CRA de BERGONDO. Co proxecto OMUNDO ENTEIROviaxamos polo mundo durante este curso. Desta volta paramos en XAPÓN, onde teñen un xeito moi especial de contar contos:
Pois, si. É un teatriño de madeira con láminas de papel ilustradas que levaban os anciáns e os cuentista por Xapón adiante para lles contar aos rapaces e rapazas historias marabillosas. Comezaban tocando os HYOSHIGI para reclamar a atención do público.
Soaría así:
Se queres velo en acción:
Cando os contacontos remataban a actuación, facíanlles unha pregunta aos cativos e a resposta non lla daban ata a vindeira visita. E a nosa pregunta é Queres ver un teatriño en acción? Pois no CRA xa o contamos. E nos gustou taaaanto que imos facer un KAMISHIBAI COLABORATIVO entre todas as Aulas do CRA. Xa volo publicaremos, que de seguro que queda divertidísimo...
Aquí che deixamos a versión online do "OGRO VERMELLO QUE CHOROU".
Agardamos que che guste:
Se queres colorear aos seus protagonistas...imprime a folla de abaixo.
O
Samaín está a piques de chegar , 0 día 31 de Octubro conmemórase
o Samaín.
Nas
Escolas do CRA de BERGONDO estamos estamos
aprendendo un montón de cousas sobre esta festa que nos axudará a
perder o medo a todas aquelas cousas monstruosas, pantasmagóricas,
de bruxas, terroríficas, ...
E
xa desexando que chegue o día dos primeiros sustos cando celebremos
o magosto na Senra e visitemos a exposición de cabazas do CPI Cruz
do Sar á que estamos invitados como outros anos escoitamos o conto narrado e cantado de Corre corre, cabaciña: CORRE CORRE, CABACIÑA
Texto de Eva Mejuto, a partir dun conto popular portugués Ilustracións de André Letria. Editorial OQO,
Non vin vella nin velliña, nin velliña nin vellón. Corre corre, cabaciña. Corre corre, cabazón!, respondía á cabaza que ía rodando polo camiño, ante a mirada estupefacta do lobo, do oso e do león. Quen estará dentro dela, facendo burla das tres feras?
Corre corre, cabaciña é un conto popular portugués, de gran tradición no país veciño,. Relata a historia dunha velliña que, de camiño ao casamento da neta, atopa un lobo, un oso e un león que a queren comer. Ela convence os animais para que a esperen á volta do convite e, despois da celebración, a neta e a velliña argallan algo moi orixinal para burlar as tres feras.
O martes 15 de outubro é o día do " Lavado de mans"
O Colexio Rural Agrupado de Bergondo , dende o departamento da Biblioteca, segue a participar no programa enrédate de UNICEF, no programa “A auga lévanos á escola” “GOTAS POLO DEREITO Á EDUCACIÓN"
O lavado de mans é un xesto cotiá que une a millóns de nenos de todo o mundo.
Lavar as mans é unha práctica, tan sinxela como imprescindible que constitúe unha das condutas hixiénicas máis importantes, pois logra previr o contaxio de moitas enfermidades infecciosas.
Para fomentar que se consolide o hábito, vemos o videoclip da canción “Lava as máns cos Lunnis” que tanto lles gusta aos rapaces, antes de lavas as mans durante algúns días.
"O
coelliño branco" de Xosé Ballesteros, Editorial Kalandraka.
O Coelliño Branco está en apuros , pois a cabra cabresa quérelle saltar encima da cabeza, ningún dos seus amigos lle quere axudar, ningún excepto a Formiga Rabiga que co pequeniña que é consigue que o coelliño branco poida voltar a súa casa.
Adaptación feita para xogar a ler.
Narración do conto e actividades LIM, elaboradas por Belén Junquera vía Actividades Lim:
Logo
deste período de descanso en que todos e todas disfrutamos de
maravilla retomamos as actividades cotiás con ilusión renovada.
Estamos
xa desexando poder reencontrarnos con todos vos para compartir
historias e saberes e seguir disfrutando e creando xuntos.
E
para empezar esta nova etapa xa temos aquí a Cristovo, o lector
máis madrugador de todos, a mascota da nosa biblioteca.
Quere
recomendarvos dous libros que mirou nas vacacións e lle gustaron
moito:
Non
se trata de libros cursis ou ñoños, non son empalagosos. Son dous
bós exemplos de cómo un conto pode chegar a grandes e pequenos, a
pais e a fillos por igual convertíndose nun obxeto de disfrute e
aprendizaxe, nun nexo de unión que propicia un momento de intimidade
e proximidade único. "Adivina cuánto te quiero"
É tamén un dos libros máis recomendados para antes de
dormir (o conto comenza precisamente con esa idea: «era la hora de dormir»): a pequena lebre ¡¡ten que acostarse xa!!, e este xogo desenvolve a súa imaxinación e prepáraa para ter grandes soños. O pequeno lector e o adulto que o lea con él tamén entra neste xogo , e predispónse do mesmo xeito a imaxinar e soñar .
Pódese comparar o ritmo
tranquilo do texto e a calidez das ilustracions coa calma que produce
unha nana.
Non se me ocurre un sentimento máis adecuado que o amor dun pai
para propiciar os mellores e máis dulces soños.
A deitarse cedo cun conto !!!!! Que xa empezamos a madrugar!!!!!!!!!
A
Real Academia Galega acordou dedicar o Día das Letras Galegas 2013 a
Roberto Vidal Bolaño, autor, director, actor e escenógrafo,
entre outras mil actividades que levou a cabo; home de referencia
para o teatro, o audiovisual e a cultura galega en xeral.
Roberto
Vidal Bolaño naceu en Santiago de Compostela en 1950 e faleceu na
mesma cidade en 2002. Formou parte do denominado "Grupo Abrente"
que, a partir da década dos 70, renovou e actualizou tanto a escrita
como as representacións dramáticas galegas. Todas as súas
actividades xiraron sempre, e en exclusiva, arredor do teatro: desde
a creación do "Grupo Antroido", en 1975, ata "Teatro
do Aquí", pasando pola breve experiencia da cooperativa "Teatro
do Estaribel". En 1978 deu o paso definitivo que levou ás
xentes do teatro galego a se transformaren en profesionais, superando
de vez a pantasma de "amador" que pairara sempre sobre a
historia do noso teatro.
A
súa produción está caracterizada polo compromiso co país e a
lingua, a experimentación estética, e o diálogo coa tradición,
tanto culta como popular, literaria e histórica, social e política
A
súa forte personalidade deixou unha profunda pegada nos dramaturgos
máis novos, cuxas consecuencias se verán co trancorrer do
tempo.
A figura e a obra de
Roberto Vidal Bolaño foron fundamentais na construción dun teatro
nacional galego.
“Eu
son un home... un señor maior con sombreiro e bigote, que de xeito
absolutamente irresponsable, persiste na estúpida teima de vivir por
e para unha das profesións, hoxe en día, máis absurdas do mundo e
sen embargo por iso máis grandiosas.”
Lembrade que mañán 23 festexámolo Día do Libro:¡¡¡MAÑAN UN AUPA E UN SORRISO Ó LIBRO E AS LIBRARÍAS!!!
ADIVIÑA
Teño
follas sen ser árbore,
fáloche sen ter voz, aínda
que
me abras non me queixo, adiviña
xa quen son.
O martes, 23 de abril, celebramos mundialmente o día do
libro.
Fermoso
conto de BABYRADIO para celebralo:
"El que lee mucho y anda mucho, ve mucho y sabe mucho" (Miguel de Cervantes)
FELIZ
DÍA DO LIBRO!!!
La primavera ha venido, colgando las
golondrinas un libro de cada nido. La paloma equivocada, hoy
ya no se equivocó, Leyendo a la madrugada. Y el saltarín
gorrión saltando a saltitos, quiso seguir también la
lección. Pero el asno preocupado quiso leer el
Quijote, comiéndolo de un bocado. El sabiondo elefante a
trompazos con su trompa, recitó a Homero y al Dante. El lobo
feroz se cita con un librero y le compra un cuento a
caperucita. ............. Vivir leyendo, leyendo mientras la
paz en el mundo no sé no vaya muriendo. ¡Paz, paz, paz
para leer! Un libro abierto en el alba y otro en el
amanecer.
Dende
1967, o 2 de abril, coincidindo coa data do nacemento do escritor
danés Hans Christian Andersen, o IBBY(International Board on Books for Young
People) promove a celebración do Día
Internacional do Libro Infantil co fin de promocionar os bós libros
infantís e xuvenís e a lectura.
Cada ano unha Sección
Nacional ten a oportunidade de ser a patrocinadora internacional do
Día do Libro Infantil e selecciona un escritor/a representativo e
un recoñecido ilustrador/a do seu país para que elaboren a mensaxe
dirixida a todos os nenos do mundo e o cartel que distribúen por
todo o mundo, e promove a celebración nas bibliotecas, centros
escolares, librarías, etc.
Este ano correspondeulle á
sección norteamericana. O cartel, con mensaxe de Pat Mora, foi
realizado por Ashley Bryan.
MENSAXE
DO DÍA INTERNACIONAL DEL LIBROINFANTIL
Leemos
juntos, tú y yo. Vemos
que las letras forman palabras y
las palabras se convierten en libros que
estrechamos en nuestras manos.
Oímos
susurros y
ríos bulliciosos en sus páginas, osos
que cantan graciosas
melodías a la luna.
Entramos
en misteriosos castillos y
de nuestras manos suben hasta las nubes árboles
florecidos. Vemos niñas valientes que vuelan y
niños que atrapan las estrellas.
Leemos
juntos, tú y yo, dando vueltas y vueltas, recorriendo
el mundo con la alegría en los libros.
Poema
de Pat Mora Traducido por la autora.
ADHESIONES
Á CELEBRACIÓN DO DÍA INTERNACIONAL DO LIBRO INFANTIL
Bibliotecas,
librarías e outras entidades celebran habitualmente este aniversario
mediante a organización de exposicions, encontros con escritores e
ilustradores, presentacions de libros, sesions de libro-forum e
actividades de animación á lectura.
Dende
a Biblioteca do CRA de BERGONDO adherímonos e propoñemos o conto “Por cuatro
esquinitas de nada” de Jerôme Ruillier,
logo de ler o comentario que se copia a continuación, e con motivo
tamén do día 2 abril :
“Por
cuatro esquinitas
de nada”
fue
uno de los vídeos que más me emocionó al verlo. No tiene
personajes ni humanos ni animales, sino que son figuras geométricas.
En concreto se trata de un cuadrado y varios círculos. ¿Adivináis
de qué se puede tratar? Obviamente la única figura distinta a los
demás es el cuadrado, por lo que es el que posee la discapacidad,
con respecto a nuestros amigos los círculos. El cuadrado quiere
compartir con los círculos una habitación en la que todos se
divierten y se lo pasan en grande, pero dado que la entrada es
circular, el cuadrado no puede entrar. Al principio piensan que lo
mejor es que éste se corte las esquinas pero luego, por decisión
unánime, y mucho más inteligente, deciden convertir la entrada en
un cuadrado, en vez de un círculo, por el que todos pueden entrar.
Mientras toman esta segunda decisión, el cuadrado intenta hacer todo
lo posible por entrar por el agujero: se alarga, se tuerce, se pone
cabeza abajo, se dobla, llegando a intentar incluso a ser redondo,
sin resultado alguno…
La
razón por la que creo que es una historia que puede conseguir
enternecer a muchas más personas, es porque se ajusta demasiado bien
a la realidad, por triste que parezca. Vivimos en una sociedad en la
que, como pura opinión personal, intentamos adaptar a las personas
al mundo en el que pasamos nuestra vida, cosa que no está mal, no es
que no debamos hacerlo; pero me parece que es importante que también
nos demos cuenta que hay personas que necesitan que ese ambiente se
adapte a ellos. En solo 2 minutos y medio de vídeo, el autor,
transmite con ilusión y energía, que el objetivo con las personas
discapacitadas no es camuflarlas o esconderlas, sino dejar que sean
ellas mismas, y que aunque sean diferentes a los demás, debemos
tener en cuenta que sus derechos y obligaciones son exactamente
iguales que las del resto. Termina el vídeo con una frase que me
gustaría remarcar: “Nunca
se conoce realmente a una persona, hasta que uno se calza sus zapatos
y camina con ellos”.
Relacionado tamén co conto:
DADA Company presenta “Por cuatro esquinitas de nada” una app para niños sobre la amistad, la integración y la igualdad. Ganador del premio BolognaRagazzi Digital Award 2013.
Descripción
Por cuatro esquinitas de nada, ganador del premio BolognaRagazzi Digital Award 2013, es una adaptación interactiva del cuento de Jerôme Ruillier: “Por cuatro esquinitas de nada”. La narración, mediante frases sencillas y cortas, lo convierten en un libro ideal para primeros lectores que están iniciándose en el mundo de la lectura.
A través de formas geométricas simples se expresan valores como la amistad, la participación, el compañerismo, la igualdad y la integración social.
Nuestro protagonista es un cuadrado pequeño, Cuadradito, cuyos amigos son círculos pequeños, los redonditos. Todos juegan juntos, pero llegó la hora de entrar en la casa grande y Cuadradito, no puede entrar como sus amigos, porque la puerta es redonda. Entre todos buscan una solución. ¿serán capaces de resolverlo? ¿le ayudarán sus amigos?